လည္ေနတဲ့ပန္ကာဟာ သူ႔၀တၱရားမပ်က္
လည္ေနခဲ့ လည္ခဲ့
ေန႔ေတြထဲ ေန႔စဥ္။
လည္ေနတဲ့ ပန္ကာဟာ
ကြန္ပ်ဴတာနွစ္လံုး သင္ျဖဴးဖ်ာတစ္ခ်ပ္
ပလပ္စတစ္ေနာက္မွီထိုင္ခံုသံုးလံုး
သံဗီရိုတစ္လံုး ကုတင္တစ္လံုး လူနွစ္ေယာက္
နဲ႔အတူ အခန္းထဲ ခ်ာခ်ာလည္ခဲ့။
လည္ေနတဲ့ ပန္ကာဟာ သူ႔အစြမ္းရိွသေလာက္
အခန္းကို အေအးဓာတ္နဲ႔ ေမတၱာေပးဖို႔ ၾကိဳးစား(ၾကိဳးစားခဲ့ပါတယ္)
အိမ္ေျမွာင္နွစ္ေကာင္ မ်က္နွာက်က္မွာ ေဇာက္ထိုးခိုတြဲ
လည္ေနတဲ့ပန္ကာက ေန႔တိုင္း ျမင္ရတယ္
နံရံထက္ ဂစ္တာတစ္လက္နဲ႔ ျပကၡဒိန္တစ္ခ်ပ္
လည္ေနတဲ့ပန္ကာက ေန႔တိုင္း ျမင္ရတယ္
သူက လူနွစ္ေယာက္ရင္ဘတ္ထဲ ပတတ္ရပ္ ထိုးေပါက္ေနတဲ့
စကားပန္းပင္ၾကီးကိုလည္း ျမင္တယ္
မေဖာ္ျပ၀ံ့မႈ တိမ္ခိုးေတြကိုလည္း ျမင္တယ္
တြင္းေအာင္းသတၱ၀ါလို နာက်င္ပိတ္ခဲေနတဲ့
ခံစားခ်က္ေတြကိုလည္း ျမင္တယ္
ဒါေတြကို ျမင္မက္ရင္း သူလည္ခဲ့။
သူ႔ဘ၀လည္ပတ္မႈေတြထဲ
သူ႔ကိုယ္သူ ေဆးခတ္ လိုရာဆြဲရင္း
လည္ေနတဲ့ပန္ကာဟာ သတိရစိတ္နဲ႔ဖံုးကြယ္ထားတဲ့ရိုက္နွက္သံ
မ်က္ရည္ ၀န္မခံလိုျခင္း လိင္စိတ္ ဟာသ
ညစာ အခ်စ္ အတၱ ျမိဳ႕ျပဘ၀နဲ႔ ေငြေၾကး
ဘာဆိုဘာကိုမွ်မသဲကြဲ သူ႔သိစိတ္ထဲဖုိးကပ္စ္မျပတ္တဲ့
ေန႔ေတြထဲ ေန႔စဥ္ မွန္မွန္
လည္ပတ္ခဲ့။
ဒီေန႔ ၾကာသပေတးေန႔
ညေနခင္း မီးလည္းပ်က္၍
လည္ေနတဲ့ ပန္ကာ ရပ္တန္႔ေနတယ္။
ပိုင္မင္းေဆြ
(၁ ဂ်ဴလိုင္ ၂၀၁၀)
Friday, December 24, 2010
Subscribe to:
Posts (Atom)